تویی، که تازه رسیده ای ما سال هاست شهروند این شهریم: “شهر دوران” مجتبی طاهری نوشته‌های مرتبط نامه‌ای به آیندهانتظاربرفجمعهداستان کوتاه محبوبهداستان کوتاه ماجرای عجیب زباله‌ی سر چهار راهسؤال غیر فلسفییک روز پر از کلافگیچای تلخشب

یکی در میان دگمه های پيرهنم باز  و بند كفشهامو نبسته ام آخه اين روزها تمام حواسم جمع فراموش كردن توئه نوشته‌های مرتبط پایان بی آغازداستان کوتاه کوچه‌ی لیلاداستان کوتاه پست‌چی هر هفته در می‌زندامتحان ریاضیاتنگاه و لبخندمثل نسیمجمعهداستانک چراغ نفتیپاییز بارانینا‌تمام

این روزها حرف های سرد تو سلاح گرمی است … می كُشد مرا نوشته‌های مرتبط داستانک چراغ نفتیبرفحواس‌پرتداستان کوتاه کوچه‌ی لیلاامتحان ریاضیات

دلم برای “خودم” می سوزد چه ساده لوحانه  دروغ هایم را باور می كند نوشته‌های مرتبط یک روز پر از کلافگیمچاله‌های ساده و نجیبطرح تنهائیداستان کوتاه کوچه‌ی لیلادریا همیشه آبی نیستدر جست‌وجوی حقیقتتعریف زندگیبرفامتحان ریاضیاتشب

نیم ساعته نشستم و چسبیدم به راحتی. به در ودیوار خیره شدم و تو برزخ تعارض گرفتارم. این شیطون هم دست از سرم بر نمیداره. عزمم رو جزم می کنم و با گفتن یه لعنت بر شیطون پا می شم و می رم و بالاخره

خوب من!با خورشید همسفر بودم. نگاهم تا آن سوی افق پرواز می کرد. تا غروب ، تا پایان اینجا و هرچه متعلق به حال بود. اذان مغرب سکوت شب را شکافت. دیگر از آفتاب اثری نبود. بیاد نماز افتادم. اما خدایا ! قبله ام کو ؟تنم