یکی از موانعی که ابلاغ و انتقال پیام را دچار مشکل می‌کند کژتابی است. این اصطلاح نخستین‌بار توسط بهاءالدین خرمشاهی ابداع و به کار برده شد. هنگامی‌ که در جملات و گزاره‌ها از واژه‌ها و عبارات به گونه‌ای استفاده می‌شود که دربرگیرنده‌ی بیش از یک معنی است و قرینه‌ای هم برای روشن‌سازی معنی آن عبارات آورده نمی‌شود مخاطب ممکن است دچار سوء برداشت شود. قیدهایی همچون دور، نزدیک، کم، زیاد، کوچک و بزرگ دارای معانی نسبی ، غیر قطعی و نامشخصی می‌باشند که اگر با قرینه‌هایی همراه نباشند بی‌تردید خواننده و شنونده را با ابهام روبه‌رو خواهند نمود. برای نمونه از شخصی می‌پرسید: «خانه‌‌تان کجاست؟» و او می‌گوید: «در همین نزدیکی است.» اما معلوم می‌شود که تا خانه‌ی او ۱۰ کیلومتر فاصله است و شما اعتراض می‌کنید. او می‌گوید ۱۰ کیلومتر که مسافت زیادی نیست.

گاهی افراد برای فریب دیگران و یا فرار از مسئولیت از عبارات و واژه‌های مبهم در گفته‌های خود بهره می‌برند. این نوع مبهم‌گویی در بین سیاست‌مداران بسیار رایج می‌باشد. زمانی که پادشاه سارد می‌خواست به جنگ داریوش، پادشاه ایران برود مشاورش گفت: «اگر به جنگ داریوش بروی یک امپراتور قدرتمند را نابود خواهی ساخت.» پادشاه سارد شکست خورد و پس از این‌که جان سالم به در برد در نامه‌ای اعتراض خود به مشاورش را اعلام نمود. مشاور در پاسخ گفت: «من گفته بودم که امپراتوری قدرتمند خود را نابود خواهی کرد.» همان‌طور که می‌بینیم کلمه «خود» ابتدا در جمله مشاور وجود نداشت و او برای فرار از مسئولیت در پاسخ به اعتراض پادشاه از آن بهره برده است.
چند نمونه از جملاتی که دارای این ابهام ساختاری هستند گرد‌آوری و در ادامه آورده می‌شود:

کژتابی دربرگیرنده دو مفهوم ابهام و ایهام می‌باشد. ابهام مانعی برای انتقال درست معانی بوده و می‌بایست در گزاره‌های خود از آن دوری گزید. از ابهام می‌توان با عنوان مغلطه نیز یاد نمود. اما آن‌چه که در شعر و آثار ادبی یافت شده و موجب خلق زیبایی و طنز می‌شود ایهام نام دارد. ایهام برخلاف ابهام، پدیده‌ای مثبت می‌باشد که دارای بیش از یک معنی بوده که یکی آشکار و روشن و سایر معانی پنهان و در درجه دوم مد نظر می‌باشد.برای درک بهتر موضوع به نمونه های زیر اشاره می‌گردد:

6 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *