باران، ره گم كرده به خیالم می بارد و قافیه هایم خیس می شود تو می روی و به سردی می انجامد آتش مهرم در تو من می مانم و شعرهای نیم كاره و دریا در من طوفانی و تلخ و گل آلود كاش دريا هميشه آبی

باران می بارد به تمنای کودکی با چتری نو  و دعای پیر مرد دهقان نوشته‌های مرتبط پائیزدریا همیشه آبی نیستمچاله‌های ساده و نجیبپائیز در تابستانپاییز بارانیقطار، اندوهِ رفتن استواژه‌های بی‌اثربرفبی وفاچلیپای رنج