باران می‌آید قطار می‌رود  من می‌دَوم تو می‌روی  من می‌مانم در حسرت بوسه‌ی واپسین قطار می‌رود تو می‌روی و خاطره می‌شود عطر لبخندت هنگام وداع قطار، اندوهِ رفتن است در امتداد بدرقه‌ای طولانی نوشته‌های مرتبط بدرقهدریا همیشه آبی نیستدعای بارانمچاله‌های ساده و نجیبنامه‌ای به آیندهداستانک