بیزارم از بیهوده زیستن
بی‌تفاوت وَهمِ کژ‌‌اندیشان کور را به تماشا نشستن
روی‌گردانم از قربانیان جهل
آنان که می‌پندارند کلید‌‌دار صندوقچه‌ی حقیقت‌اند
و چه زود‌هنگام در آغازِ این عمر اندک
بی هیچ رنج و تکاپویی
شراب باور را سرکشیده‌اند
دوگانه‌راهی است در پیش رویم
راه باور و بی‌راهِ تردید
بی‌راهه می‌روم
مسیری جدا از پندارِ یقین
انحرافی به جستجوی حقیقت
5 دیدگاه
چقدر عمیق و چه زیبا
پیشاپیش سال نو مبارک
سپاس از شما خانم علیقلیزاده. امیدوارم سالی پر از شادی و سلامت در پیش رویتان باشد.
از خوندن نوشته‌هاتون لذت می‌برم. قلمتون سبز
ممنونم خانم فتحی گرامی. نوشته‌های شما هم زیباست.
عالی بود،پاینده باشید.