مجتبی طاهری
بایگانی‌ها

چلیپای رنج

صلیب، یادبود رنجِ آدمی‌ است

نگاه کن که چگونه مصیبت‌بار

 تا قربان‌گاه بر دوشِ زخم خورده می‌کِشد

چلیپایِ رنج خویش را

تا کِی جان از کف بگذارد

 و کجا بار بر زمین نهد

این آدمی‌زاده‌ی رنجور، در انتهای هستی

درد، قامت درختی است

 برایستاده در شمایل صلیب

چلیپایِ به زنجیر درآمده

آراسته به غفلت

به گریبانِ آدمی

shadow.png
لطفاً دیدگاه خود را بنویسید

9 دیدگاه

  1. چلیپای به زنجیر درآمده؛ آراسته به غفلت به گریبان آدمی.
    بسیار زیبا بود.
    من خانه‌ی زبانی در شهر محل زندگی‌ام تاسیس کردم که نام‌اش “چلیپا” است.

  2. سلام شعر فوق العاده بود اما معنای چلیپا رو نمیدونم جز با نگاهی عمیق و فلسفی و شاعرانه به زندگی این شعر سروده نمیشد اما بخش بزرگی از زیبایی محتوا مربوط به عکس‌ها و طراحی های زیباییه که پیداست با وسواس انتخاب شدن و متن و تصویر مکمل همن کلا سلیقه خوبی در تولید محتوای وبلاگ دارید و به گمانم به یک سبک شخصی و زیبا رسیدید

  3. سپاس‌گزارم از شما. خودم خیلی این شعر رو دوست دارم. حکایت رنج همیشه همراه انسان است. گاه بزک شده و فریبنده چون صلیبی در زنجیر و گردن‌بندی از طلا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *